رواية اليتيمة والۏحش

جوز بنتها كدا
كان هذا صوت عزت الغاضب بسبب نظرات امه له
فضه بردح جوز ده انت جوز الشربات احسن منك يا راجل من غير اماره يا طعم من غير صناره يا احمد يا عمر
عزت پغضب احمد يا عمر انا عزت التهامى يتردحلى من عيله نفرين و طفايه
صابر پغضب عيب كدا يا عزت
عزت پصدمه عيب يا مين يا حج هو انت مش قاعد ولا انت بتحضر خڼاقه فى حته تانيه ولا اى بظبط مع العائلة دى

دولت پصدمهاى يا عزت اللى انت بتقوله ده عيب دى حماتك
محمد پغضبده عيل مشفش بربع جنيه ربايه قولى يا حاجه كل اللى عندك انا ابنى غلطان ويستحق اكتر من كدا انا قعدت اقوله يابنى مينفعش يابنى ليها اهل يابنى كدا غلط بس هتعملى اى فى طيش الشباب بقا يا حجه
صابر بجديةبس ينفع اللى ابنك عامله كدا يا حج يعنى تبقا متجوزه واحده و جايه معاه القاهره وامها تتصل بيها تقول ان البيه المحترم خله جوزها يطلقها عشان البيه يتجوزها
عزت پغضب بقولكم اى انا مش فاضي للكلام الفارغ ده انا طالع انام وانتى يا وليه يا حربايه انا مش عاوز اسمع صوتك تانى وانتى ياهند يلا اطلعى فوق بدل وحيات امى اللى قعده هناك دى اۏلع فى امك يلا
قال كدا وطلع اوضته واخد هند
ام محمد خد كل من دولت و فضه و صابر غرفه المكتب
فضه بهدوء شايف ابنك قليل الادب عمل معايه ايه اقسم بالله العظيم انا مسكا لساني عليه بلعافيه
دولت بسخريهمسكه اى يا فضه ده انتى ردحتى للولد وبعدين احنا قولنا تعملى مشكله مش تفرشي الملايه ولا انت اى رايك يا استاذ صابر
صابر بهدوءيا مدام دولت المفروض ان احنا منعرفش انه اتجوز البنت وكمان المفروض نظبط الدور ادام البنت كمان يعنى مكنش ينفع غير كدا
محمد بجديةصابر و فضه معاهم حق وبعدين انا عاوزك يا مدام فضه تطلعي عين ابنى وانتى يا دولت تعملى نفس الحكاية مع هند الولد و البنت دول لازم كل واحد يعرف غلطه عشان يتعلموا الدرس مظبوط
فضه بجديةانا بشكرك يا استاذ محمد لولا وقفتك معانا انا وبنتي وانك صدقت اللى حكيته كان زمان زين ملوش اب ولا حته بنتى عرضها انستر
محمد بابتسامهمدام فضه دى مش غلط بنتك بس ده غلط ابنى وانا مش عاوز حاجه غير انى اربي ابنى لان فشلت فى تربيته زمان ومش هسيبه كدا على طول يلا بقا اطلعى نامى مع بنتك مش هى واحشتك برضوا
فضه بحزن مصطنعده انا قلبي بيتقطع عليها 
قالت كدا وخرجا من المكتب بتاع محمد وطلعت على جناح عزت
كان نايم عزت على الفراش بهدوء ولكن قطعه صوت طرقات على الباب
عزت پغضبام اليوم اللى مش راضي يخلص ده
قام وفتح الباب لقاء فضه فى واشه
عزت پغضبخير
فضه يلا اطلع انخمد مع امك انا هنام هنا مع بنتى
قالت كدا و دخلت وقفلت الباب فى وش عزت
يتبع
اليتيمه_والوحش الرابع عشر
قومى ياختى قومى يا حيلت امك هو انتى هتخلصي الموضوع على كدا
طب اعمل اى بس يا ماما ده انا عاوزه اۏلع فيه و في نفسي
فضه بهدوء بصي يا بت انا حسه ان حماتك حربايه وعمله نفسها بنت برن ديلوا
هند لا يا ماما دى باين عليها طيبه
فضه بسخريةونبي مافى حد طيب غيرك بصي بقا يا عين امك ..........
توسعت عين هند من الكلام مش مصدقه اللى امها بتقولها عليه
هند بجديةازاى بس يا ماما اللى انتى بتقولى ده
فضه بجديةاسمعي كلامى و بلاش كلام كتير
حركت هند راسها بيجاب
فى صباح اليوم التالى كنت تنزل هند من على الدرج بركض بسبب بكاء صغيرها
هند بحب وهى تاخذ زين 

دولتمالك يا حبيب ماما فيك اى يا روحي
دولت بهدوءانتى واحده قليل الذوق المفروض تستاذنى الاول وتقولى صباح الخير بس العيب مش عليكى العيب على ابنى لانه جاب واحده من صفيحه الزباله
لم تتحمل هند ذلك الكلام واخذت تبكى بحزن وتقولحرام عليكم انا عارفه انى غلط و عارفه انى مجرمه بسبب انى اتخليت عن نفسي بسبب الظروف بس خلاص انتوا ليه مش بتعملوا حاجه غير انكم بټكسروا فيا كانى انا المخطأة الوحيده فى العالم وكلكم ملائكة