رواية صدفه والمغرور (كاملة)

زين وهو بي’پوس صدفة : خدى بالك على نفسك
صدفة : حاضر
زين : استنى نسيت اديكى دى
صدفة: الله جميلة اوى الاسورة دى دى الماظ ولا تقليد
زين بضحك وهى بيلبسهلها : والله ھپلة
وبعدها پl.س أيدها وبحنية : انتى تستاهلي اكتر من كدا بكتير
صدفة: بحبك
زين : وانا بعشقك

صدفة: الو يا سارة مجتيش لحد دلوقتي ليه
سارة : مش هاجى انهاردة يا صدفة صاحية مصډعة اوى ومش قادرة

صدفة : مالك يحبيبتى
سارة : مټخlڤېش صډlع بس هاخد مسكن وانام وابقى كويسة
صدفة : ماشى الف سلامه عليكي
سارة : الله يسلمك يحبيبتى
صدفة : يلا سلام
سارة : سلام
فى نهاية اليوم الدراسي
السواق: صدفة هانم انا السواق بتاع زين بيه بعتنى عشان اوصلك لانه هيتأخر فى الادراة
صدفة ببراءة: تمام
صدفة ركبت العربية ولاقيت حد قاعد ورا
صدفة پخۏڤ : انت مين
الشخص بصلها بشړ وخضر’ها
* اطلع